Een RCT $​​​​​​​​ vergeleek het effect en de veiligheid van CoQ10 (1.200 en 2.400 mg/d) versus placebo bij 600 patiënten met de ziekte van Parkinson, die niet specifiek voor deze aandoening behandeld werden, over een periode van 16 maanden. Er kon geen enkel verschil aangetoond worden op het vlak van de ongewenste effecten, maar ook geen enkel klinisch voordeel. 

Een meta-analyse ​​​​​​​​en een daarna gepubliceerde RCT$​​​​​​​​ kunnen het nut van de toediening van co-enzym Q10 (dosis 100-400mg dd in de meta-analyse, 600mg dd in de RCT) om spierpijn bij statinegebruikers te verminderen niet aantonen. Toediening van co-enzym Q10 gaf geen significant verschil in plasma CK waarden$​.

Door het geringe aantal studies en hun povere methodologie kan geen geldige conclusie getrokken worden over het nut om co-enzym Q10 toe te dienen in de primaire cardiovasculaire preventie$​​​​.

Een Cochrane review levert bewijs van matige kwaliteit voor de afwezigheid van een bloeddrukverlagend effect van co-enzym Q10 bij patiënten met hypertensie$​.

Werkzaamheid

• Een Cochrane meta-analyse$​​ van 7 RCT's kon in 2014 niet besluiten dat er een bewezen werkzaamheid was van het co-enzym Q10 bij hartfalen omwille van de afwezigheid van gegevens betreffende klinisch relevante eindpunten.
• Een RCT die ook in 2014 gepubliceerd$​  werd toont bij  toediening van een hogere dosis van het co-enzym Q10 (3x100mg/d) aan patienten met hartfalen NYHA stadium II of IV en een gemiddelde leeftijd van 62 jaar geen gunstige effecten op korte termijn (16 weken) maar wel na 2 jaar behandeling : minder majeure cardiovasculaire accidenten (overlijden door AMI, overlijden door hartfalen, plotse dood, hospitalisatie omwille van hartfalen) en globaal minder sterfte. 

Conclusie

Het nut van co-enzym Q10 (hoger dan normaal gedoseerd) bij ouderen moet nog bewezen worden.