Van geen enkel geneesmiddel (antiparkinsonmedicatie maar ook vit E, co-enzyme Q10) is een neuroprotectief effect aangetoond$​​​​​​​​​​​​​$​​​​​​​​​​​​​$​​​​​​​​​​​​​$​​​​​​​​​​​​​$​​​​​​​​​​​​​.
Een geïntegreerde zorg leidt tot een grotere tevredenheid bij de patiënten$​​​​​​​​. ​​​

De prevalentie neemt toe met de leeftijd (4% boven de leeftijd van 80 jaar)$​​​​​​​​​​​​​. 

De ziekte van Parkinson wordt gekenmerkt door bradykinesie, rigiditeit, rusttremor en posturale instabiliteit. De diagnose wordt gesteld op grond van anamnese en lichamelijk onderzoek.

De ziekte van Parkinson wordt ingedeeld in:

• Een vroege of ongecompliceerde fase (unilateraal beeld zonder evenwichtsstoornissen).
• Een late of gecompliceerde fase (bilateraal beeld met evenwichtsstoornissen).
• Een eindfase (lopen enkel mogelijk met hulp of rolstoelafhankelijk)$​​​​​​​​​​​​​$​​​​​​​​​​​​​.

Bij tekens van parkinsonisme is het belangrijk een onderscheid te maken tussen de ziekte van Parkinson en atypisch parkinsonisme, aangezien de therapie en het verloop verschillend zijn. Ook geneesmiddelen kunnen parkinsonisme uitlokken: antipsychotica, metoclopramide, cinnarizine, methyldopa, lithium, antidepressiva, bepaalde calciumantagonisten zoals diltiazem en verapamil, amiodaron, …

Er wordt aangeraden patiënten naar een neuroloog door te verwijzen voor het stellen van de juiste diagnose, vooraleer therapie op te starten$​​​​​​​​​​​​​$​​​​​​​​​​​​​$​​​​​​​​​​​​​. In het verdere ziekteverloop blijft overleg met een neuroloog noodzakelijk, vooral wanneer zich atypische kenmerken ontwikkelen.